- وا زن
باد بزن
معنی وا زن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ زَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: ’وا’ ندبه + منادای مندوب، لفظی است که هنگام اندوه آرند. از اصوات افسوس و اندوه است:
پیش چنین تحفه کو تمیمۀ عقل است
واحزن از جان بوتمام برآمد.
خاقانی.
رجوع به واحزنا شود
پیش چنین تحفه کو تمیمۀ عقل است
واحزن از جان بوتمام برآمد.
خاقانی.
رجوع به واحزنا شود
(زِ)
لغت نامه دهخدا
سنجیده، سنگین. ثقیل. (از اقرب الموارد) ، تام. درهم وازن، ای تام. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). درهم وازن، درهم باسنگ. (منتهی الارب)
راه زن، دزد
قلاب ماهی گیری
هوا زنگ بزئن